De eerste week in Su :D
Door: Mandy Maas
Blijf op de hoogte en volg Mandy
07 Februari 2014 | Suriname, Paramaribo
Hallo hallo :D
Nou, hier is ie dan eindelijk; mijn eerste blog na een overweldigende eerste week.
Mijn avontuur begon allemaal op zaterdag 1 februari, een spannende dag waar ik tegen op zag en tegelijkertijd heel veel zin in had. Nikki bleef die nacht gezellig bij mij slapen, zodat ik me niet kon verslapen en natuurlijk omdat ik het fijn vond om nog even bij haar te kunnen zijn. Mama, Herman en Desley kwamen Nikki en mij al vroeg ophalen, om half 7 zaten we in de auto richting Schiphol.
Daar eenmaal aangekomen ging het naar mijn gevoel snel; inchecken, sigaretje roken, koffers wegbrengen, sigaretje roken, koffie drinken, sigaretje roken. STRESS! Want hetgeen waar ik het meest tegen op zag zat er aan te komen, het afscheid nemen van Nikki en mama. Na veel kussen en knuffels dan toch maar afscheid genomen, niet bepaald het leukste wat er gedaan moest worden. Bij de gate moesten we nog een hele tijd wachten, wat een vertraging van ongevuur een uur opleverde. Eenmaal in het vliegtuig aangekomen verdween deze ergernis al snel, wat een luxe :D Filmpjes gekeken, wat puzzels gemaakt, lekker gegeten en uit verveling maar wat potjes pacman gespeeld.
Na een vlucht van ongeveer negen uur zette de piloot de landing in en zoals gewoonlijk werd er verteld wat de temperatuur in het land van bestemming was. Hij vertelde dat het buiten bewolkt was, ik dacht gelijk: nou fijn is dat, kom ik in Suriname is het koud. Maar zodra ik een stap uit het vliegtuig zette leek het wel alsof ik in de vlindertuin in Emmen was, wat warm! Bij de paspoortcontrole werden we direct geconfronteerd met de Surinaamse cultuur. Een enorme rij passagiers, maar er waren maar 2 hokjes (van de 6 ofzo) open waar je langs kon met je paspoort. Na een half uur kregen ze eindelijk door dat het misschien wel handig was om alle hokjes open te gooien, toen ging het wel aardig snel.
Nou en daar gingen we dan hoor, in een busje op naar ons huisje! Lotte verwoorde het onderweg al mooi; It's gonna be a bumpy ride...
Wat rijden die mensen hier als gekken!! Echt abnormaal, alles gaat hier op een slakkentempo behalve in het verkeer.
Maargoed, we kwamen veilig aan bij ons huisje, gingen bij een bbq-tentje nog even wat eten en zijn toen maar lekker gaan slapen.
Ik werd 's ochtends niet al te laat wakker, vooral omdat er overal honden zijn die blaffen. Lotte en haar moeder waren al wat eerder wakker en hadden een lekker ontbijt gemaakt. Het is echt genieten om in de zon voor ons huisje te zitten! Dit alles in het gezelschap van onze buurman, meneer Nilson de aap. Onze buren hebben namelijk een doodskopaapje, die over onze schutting kan loeren en wel een banaantje (of een stroopwafel van Lotte's moeder) lust. Die wil ik wel mee naar huis :D
'S middags zijn we vertrokken naar het centrum van Paramaribo met de bus, wat een belevenis was dat ook weer. De busjes zijn er in allerlei kleuren en draaien keiharde R&B of iets wat daar op lijkt. Maar voor 1,25 SRD (omgerekend ongeveer 30 cent) is het een ideaal vervoersmiddel. De busjes lijken de Henkie Dekker wel van ons, want het is altied 1,25 zoals bij ons de taxi altied vief euro (of iets meer) is.
In Paramaribo hebben we Fort Zeelandia bezocht, natuurlijk een must om te zien als student geschiedenis. Dit Nederlandse bouwwerk heeft vele doeleinden gekend, in de koloniale tijd maar ook in latere tijden zoals tijdens de Decembermoorden (of Decembergebeurtenissen, zoals ze het hier liever verwoorden). Na dit gezien te hebben zijn we naar hotel Torarica gegaan waar Lotte en ik de beste milkshake ever hebben gedronken. Later bij de Waterkant ook nog kunnen genieten van waar de Surinamers hier heel goed in zijn; het maken van eten. Ik had een uitgestrekte boulevard verwacht, maar helaas een paar eettentjes en mensen die daar genieten van hun Parbobiertje.
Op maandag hebben we een paar praktische zaken geregeld, we zijn naar Digicel geweest en hebben daar een simkaartje gekocht die ik in een oldschool telefoon van mama kon doen. Leuk om nu weer te kunnen zeggen: 'Sorry ik kon niet reageren want ik had geen beltegoed meer' :D
Ook hebben we nog geen internet in ons huisje, dit gaan we zo snel mogelijk regelen zodat we ook kunnen skypen met het thuisfront.
Natuurlijk hebben we deze dag ook weer heerlijk gegeten, ik vermaak me wel hier!
Dinsdag zijn we naar de grote markt geweest in het centrum van Paramaribo, wat een drukte zeg. En het ergste is nog wel alle mannen die een of andere drang in zich hebben dat ze moeten fluiten en roepen naar je. Maar daar zijn we ondertussen wel aan gewend en hebben al schuilnamen bedacht (Lotte is Yvette, Sarien is Anneke en ik ben Mariska).
Maargoed, op de markt was er echt vanalles te zien. Van kruiden tot vis en van levende kippen tot kleding. Alleen wel goed opletten op je spullen hier, dus geen mogelijkheid gehad om foto's te maken.
Later zijn we nog met een bootje over de Surinamerivier gaan varen en hebben een oude plantage bezocht, wat een paradijs zeg! En wat een verschil met het centrum van Paramaribo wat toch erg vies en druk is.
'S avonds kregen we groot bezoek, Sarien kwam namelijk aan in Su! :D
Nadat zij zich geïnstalleerd had in ons huis zijn we lekker gaan slapen.
De dagen daarna gingen erg snel, we zijn naar een dierentuin gegaan wat voor mij nogal deprimerend en leuk tegelijk was. De tijgers zaten in zulke kleine kooien dat ze depressief rondjes liepen door hun hok, dus hier wou ik eigenlijk zo snel mogelijk langs lopen. Maar wat wel echt zo bizar was, was dat er gewoon apen liepen die losgebroken waren uit hun kooi. Echt geweldig hoe dat hier de mensen dat ook niet uit maakt, de apen liepen over de kooien heen en slingerden van tak naar tak in de bomen. Dus dat was echt super om te zien :D
Ook hebben we Fort Nieuw-Amsterdam bezocht, wat een oude verdedigingsvestiging was. Het was erg warm dus lekker bruin (rood) geworden! Met de boot gingen we daar in de buurt ook op zoek naar dolfijnen die daar zwemmen, maar helaas hebben we die niet gezien. Volgende week gaan we kijken of we nu meer geluk hebben.
Tot zover ongeveer de leuke dingen die we hebben gedaan, ik vergeet vast heel veel maar voor nu lijkt me dit wel genoeg. We hebben het super leuk hier en beginnen volgende week maandag op het internaat met de huiswerkbegeleiding. De buurt is gezellig maar je merkt wel echt dat dit een derdewereldland is, vooral in het centrum van Paramaribo werd mij dit wel duidelijk. Ook de straathonden vind ik echt verschrikkelijk zielig, zoveel magere beestjes en niemand doet er bijna wat aan. Gelukkig heb ik ook een asiel gezien waar die beesten worden gecastreerd en gesteriliseerd. Ook houden mensen papegaaien en apen in kleine kooien, niet leuk maar wij in Nederland houden natuurlijk ook beesten in veel te kleine hokken.
Verder is het hier heerlijk warm (altijd ongeveer 30 graden)! Ik zie er door de muggenbulten op mijn been alleen wel uit alsof ik een enge ziekte heb, hoop dat dat de mannen hier een beetje afschrikt.
Ik zal zo snel mogelijk weer nieuwe avonturen en foto's proberen te plaatsen op mijn blog!
Liefs,
Mandy
Nou, hier is ie dan eindelijk; mijn eerste blog na een overweldigende eerste week.
Mijn avontuur begon allemaal op zaterdag 1 februari, een spannende dag waar ik tegen op zag en tegelijkertijd heel veel zin in had. Nikki bleef die nacht gezellig bij mij slapen, zodat ik me niet kon verslapen en natuurlijk omdat ik het fijn vond om nog even bij haar te kunnen zijn. Mama, Herman en Desley kwamen Nikki en mij al vroeg ophalen, om half 7 zaten we in de auto richting Schiphol.
Daar eenmaal aangekomen ging het naar mijn gevoel snel; inchecken, sigaretje roken, koffers wegbrengen, sigaretje roken, koffie drinken, sigaretje roken. STRESS! Want hetgeen waar ik het meest tegen op zag zat er aan te komen, het afscheid nemen van Nikki en mama. Na veel kussen en knuffels dan toch maar afscheid genomen, niet bepaald het leukste wat er gedaan moest worden. Bij de gate moesten we nog een hele tijd wachten, wat een vertraging van ongevuur een uur opleverde. Eenmaal in het vliegtuig aangekomen verdween deze ergernis al snel, wat een luxe :D Filmpjes gekeken, wat puzzels gemaakt, lekker gegeten en uit verveling maar wat potjes pacman gespeeld.
Na een vlucht van ongeveer negen uur zette de piloot de landing in en zoals gewoonlijk werd er verteld wat de temperatuur in het land van bestemming was. Hij vertelde dat het buiten bewolkt was, ik dacht gelijk: nou fijn is dat, kom ik in Suriname is het koud. Maar zodra ik een stap uit het vliegtuig zette leek het wel alsof ik in de vlindertuin in Emmen was, wat warm! Bij de paspoortcontrole werden we direct geconfronteerd met de Surinaamse cultuur. Een enorme rij passagiers, maar er waren maar 2 hokjes (van de 6 ofzo) open waar je langs kon met je paspoort. Na een half uur kregen ze eindelijk door dat het misschien wel handig was om alle hokjes open te gooien, toen ging het wel aardig snel.
Nou en daar gingen we dan hoor, in een busje op naar ons huisje! Lotte verwoorde het onderweg al mooi; It's gonna be a bumpy ride...
Wat rijden die mensen hier als gekken!! Echt abnormaal, alles gaat hier op een slakkentempo behalve in het verkeer.
Maargoed, we kwamen veilig aan bij ons huisje, gingen bij een bbq-tentje nog even wat eten en zijn toen maar lekker gaan slapen.
Ik werd 's ochtends niet al te laat wakker, vooral omdat er overal honden zijn die blaffen. Lotte en haar moeder waren al wat eerder wakker en hadden een lekker ontbijt gemaakt. Het is echt genieten om in de zon voor ons huisje te zitten! Dit alles in het gezelschap van onze buurman, meneer Nilson de aap. Onze buren hebben namelijk een doodskopaapje, die over onze schutting kan loeren en wel een banaantje (of een stroopwafel van Lotte's moeder) lust. Die wil ik wel mee naar huis :D
'S middags zijn we vertrokken naar het centrum van Paramaribo met de bus, wat een belevenis was dat ook weer. De busjes zijn er in allerlei kleuren en draaien keiharde R&B of iets wat daar op lijkt. Maar voor 1,25 SRD (omgerekend ongeveer 30 cent) is het een ideaal vervoersmiddel. De busjes lijken de Henkie Dekker wel van ons, want het is altied 1,25 zoals bij ons de taxi altied vief euro (of iets meer) is.
In Paramaribo hebben we Fort Zeelandia bezocht, natuurlijk een must om te zien als student geschiedenis. Dit Nederlandse bouwwerk heeft vele doeleinden gekend, in de koloniale tijd maar ook in latere tijden zoals tijdens de Decembermoorden (of Decembergebeurtenissen, zoals ze het hier liever verwoorden). Na dit gezien te hebben zijn we naar hotel Torarica gegaan waar Lotte en ik de beste milkshake ever hebben gedronken. Later bij de Waterkant ook nog kunnen genieten van waar de Surinamers hier heel goed in zijn; het maken van eten. Ik had een uitgestrekte boulevard verwacht, maar helaas een paar eettentjes en mensen die daar genieten van hun Parbobiertje.
Op maandag hebben we een paar praktische zaken geregeld, we zijn naar Digicel geweest en hebben daar een simkaartje gekocht die ik in een oldschool telefoon van mama kon doen. Leuk om nu weer te kunnen zeggen: 'Sorry ik kon niet reageren want ik had geen beltegoed meer' :D
Ook hebben we nog geen internet in ons huisje, dit gaan we zo snel mogelijk regelen zodat we ook kunnen skypen met het thuisfront.
Natuurlijk hebben we deze dag ook weer heerlijk gegeten, ik vermaak me wel hier!
Dinsdag zijn we naar de grote markt geweest in het centrum van Paramaribo, wat een drukte zeg. En het ergste is nog wel alle mannen die een of andere drang in zich hebben dat ze moeten fluiten en roepen naar je. Maar daar zijn we ondertussen wel aan gewend en hebben al schuilnamen bedacht (Lotte is Yvette, Sarien is Anneke en ik ben Mariska).
Maargoed, op de markt was er echt vanalles te zien. Van kruiden tot vis en van levende kippen tot kleding. Alleen wel goed opletten op je spullen hier, dus geen mogelijkheid gehad om foto's te maken.
Later zijn we nog met een bootje over de Surinamerivier gaan varen en hebben een oude plantage bezocht, wat een paradijs zeg! En wat een verschil met het centrum van Paramaribo wat toch erg vies en druk is.
'S avonds kregen we groot bezoek, Sarien kwam namelijk aan in Su! :D
Nadat zij zich geïnstalleerd had in ons huis zijn we lekker gaan slapen.
De dagen daarna gingen erg snel, we zijn naar een dierentuin gegaan wat voor mij nogal deprimerend en leuk tegelijk was. De tijgers zaten in zulke kleine kooien dat ze depressief rondjes liepen door hun hok, dus hier wou ik eigenlijk zo snel mogelijk langs lopen. Maar wat wel echt zo bizar was, was dat er gewoon apen liepen die losgebroken waren uit hun kooi. Echt geweldig hoe dat hier de mensen dat ook niet uit maakt, de apen liepen over de kooien heen en slingerden van tak naar tak in de bomen. Dus dat was echt super om te zien :D
Ook hebben we Fort Nieuw-Amsterdam bezocht, wat een oude verdedigingsvestiging was. Het was erg warm dus lekker bruin (rood) geworden! Met de boot gingen we daar in de buurt ook op zoek naar dolfijnen die daar zwemmen, maar helaas hebben we die niet gezien. Volgende week gaan we kijken of we nu meer geluk hebben.
Tot zover ongeveer de leuke dingen die we hebben gedaan, ik vergeet vast heel veel maar voor nu lijkt me dit wel genoeg. We hebben het super leuk hier en beginnen volgende week maandag op het internaat met de huiswerkbegeleiding. De buurt is gezellig maar je merkt wel echt dat dit een derdewereldland is, vooral in het centrum van Paramaribo werd mij dit wel duidelijk. Ook de straathonden vind ik echt verschrikkelijk zielig, zoveel magere beestjes en niemand doet er bijna wat aan. Gelukkig heb ik ook een asiel gezien waar die beesten worden gecastreerd en gesteriliseerd. Ook houden mensen papegaaien en apen in kleine kooien, niet leuk maar wij in Nederland houden natuurlijk ook beesten in veel te kleine hokken.
Verder is het hier heerlijk warm (altijd ongeveer 30 graden)! Ik zie er door de muggenbulten op mijn been alleen wel uit alsof ik een enge ziekte heb, hoop dat dat de mannen hier een beetje afschrikt.
Ik zal zo snel mogelijk weer nieuwe avonturen en foto's proberen te plaatsen op mijn blog!
Liefs,
Mandy
-
08 Februari 2014 - 00:40
Thea:
Hey Mandy,
Leuk om je eerste belevenissen te lezen. Wat zal het een omschakeling zijn. Wat de temperatuur betreft daar wen je zo aan en dan wil je niet meer anders (hebben wij ieder jaar ook een beetje last van).
Nou Dame, geniet van al het moois wat je daar ziet en beleeft en we blijven je volgen.
Lieve groeten en een knuffel van Johan en Thea. -
08 Februari 2014 - 00:40
Anoniempje:
Maas :D wat nice om te lezen.
leuke blog ;)
haha x
-
08 Februari 2014 - 00:43
Johan Westdijk:
Mooi die verhalen van jou.
Daar geniet ik van.
Dus ga door met je belevenissen op schrijven.
Dit is ook mooi als je later is wil terug lezen of voorlezen (aan je kinderen()Haha.
Jongedame geniet hiervan.
Dikke kus hier van uit Slagharen.
Groet Johan&Thea -
08 Februari 2014 - 00:48
Anita:
Wow wat al veel ondernomen en idd het afscheid was niet leuk , maar ik weet dat jullie goed op elkaar passen en dat het meer dan een bijzonder ervaring is. Hoop dat je alle indrukken goed kunt verwerken en plaatsen in je herinneringen hokje voor later. Lieve Mandy ik zeg het nogmaals Geniet. Wij kijken alweer uit naar het volgende blog. Kus mam. -
08 Februari 2014 - 08:30
Sanne:
Zo je hebt in ieder geval al heeeeeel veel beleefd en geschreven :)
mooi om te lezen!
Succes maandag en tot de volgende blogspot.
liefs sanne
-
08 Februari 2014 - 08:49
Linda Reins:
Hè Mandy,
Wat een mooi verhaal zeg en wat fijn dat je het goed hebt. Wij wensen jou heel veel plezier daar en maak er een super mooie tijd van. De kinderen hier vertellen het op school of eigenlijk scheppen ze op -
08 Februari 2014 - 09:16
Herman Westdijk:
verduld je hebt je belevenissen spannend omschreven.veel beter dan wanneer ik zoiets moest doen.je kunt wel schrijfster worden.ik wacht met ongeduld op je volgende blog. succes -
08 Februari 2014 - 10:55
Henriette:
Whaaaaaaaaaa mandyyyyy! Wat super gaaf om te lezen! Let the party started! Heeel veeel plezier chick! Geniet ervan...en het afscheid haha jaaaaaaaa praat me er niet van!:P Succes volgende week! -
08 Februari 2014 - 11:58
Kelly:
Whaa mandy wat super vet allemaal!
Succes op je stage maandag
Dikke kus xx kelly -
08 Februari 2014 - 13:21
Marion:
Hey Mandy mooie blog. Ik zag het bijna voor me, al die mannen te fluiten. Heel veel plezier en wij kijken uit naar de volgende blog groeten uit een nat nederland. -
08 Februari 2014 - 16:24
Nikki:
Hee snoes! Hartstikke leuke verhalen!! En henkie is overal te vinden haha! Xxje zusje -
08 Februari 2014 - 18:41
Anouk:
Leuk om je blog te lezen!
Succes met stage ( en met de mannen van je af slaan, misschien kom je wel met een Surinamer thuis haha)
Ben benieuwd naar je volgende verhalen. xx
-
08 Februari 2014 - 21:56
Tante Marinka.:
heeee lief kind..super mooi geschreven,zie t zo voor me.
Gaat helemaal goed komen met jou,houd ons op de hoogte,hier is alles nog mooi rustig.
Veel succes maandag met de surinaamse kindjes....laat ze maar weten wie Mandy is.
Dikke kus van ons,groetjes Marina. -
08 Februari 2014 - 23:53
Frances:
Hee Mandy!
Leuk om van je te lezen! De meiden uit 1B missen je, maar zo te lezen heb je het daar nu al naar je zin! Geniet ervan. Geniet! Geniet!
Frances. -
09 Februari 2014 - 19:57
Catrienreins:
lieve Mandy
wat een belevenis voor jouw geweldig zo mooi als je dit beschrijft .
geniet er van en een fijne tijd zo ver weg maar zo dicht bij
dikke knuffel je tante Catrien en ome Henk -
11 Februari 2014 - 21:46
Ellen:
Lieve Mandy! Wat goed om te lezen! En wat leuk geschreven!
Klinkt allemaal erg gaaf!
Wat leuk ook een aapje als buurman, lijkt ie op mijn aboe?
Ben benieuwd naar je volgende verhalen!
Heel veel succes op stage!
Dikke knuffel Ell -
12 Februari 2014 - 18:20
Angela:
Leuk verhaal om te lezen..!
Heel veel plezier daar!
Liefs Angela -
12 April 2014 - 12:00
Simone Groeneveld:
Hi Mandy,
Wat een prachtig beschreven verslag is dit. Geschiedenis studenten kunnen wel vaker goed schrijven en zo ook jij. Suriname als vlindertuin, etc. Mooi dat het gelijk na aankomst goed is bevallen en je allerlei dingen gaat doen/ontdekken.
Ik lees snel verder voor je volgende avonturen.
Groet,
Simone
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
